Światłoczuła emulsja błon, mimo naświetlenia jej podczas czynności fotografowania, nie wykazuje śladów działania światła. Obserwując błonę pod mikroskopem można by było dostrzec jedynie liczne drobne, przezroczyste kryształki soli srebra. Przeważnie będą to bromki i jodki srebra, zaś w niskoczułych materiałach negatywowych kryształki chlorku srebra. Aby ów obraz, zwany utajonym, stał się widoczny, trzeba błonę poddać kąpieli w wywoływaczu (może on mieć różny skład chemiczny). Zajdą wówczas następujące zmiany: w miejscach naświetlonych nastąpi stopniowy rozpad soli srebra. W przebiegającej reakcji chemicznej redukcji wydziela się rozdrobnione, o ciemnej barwie srebro metaliczne, które pozostanie na powierzchni negatywu, pozostałe zaś składniki w postaci jonów bromkowych, jodkowych lub chlorkowych przejdą do wywoływacza. Niena- świetlona (a więc niezmieniona w wywoływaczu) sól srebrowa pozostanie jednak w emulsji i będzie nadal światłoczuła. Powoduje to konieczność utrwalenia negatywu. Tu nie naświetlone sole srebra przejdą do utrwalacza. Nie jest to wykład chemii godny którejś tam klasy szkoły podstawowej, jednakże był on konieczny dla ogólnej orientacji.