Układa w kopioramce wzgl. w kopiarce, by negatyw był zwrócony ku tej stronie skąd padnie zwykłe (białe) światło. Jeśli są to zastępczo dwie szybki, układa się całość na powierzchni stołu
w następującej kolejności: arkusz czarnego papieru, szkiełko, papier emulsją do góry, negatyw emulsją w dół, drugie szkiełko czymś dociśnięte przy zewnętrznych krawędziach.
Światło zwykłe (ok. 25 W, znajdujące się w odległości 0,75-1 m) zapala się na 5 sekund. Papier wkłada się szczypcami do wywoływacza. Bez względu na to, czy ukazujący się obrazek jest zbyt jasny, czy zbyt ciemny, wyjmuje się go z wywoływacza dopiero po upływie przepisanego czasu. Chwila płukania w wodzie, przerzucenie do utrwalacza. Jeżeli próbka okazała się za jasna, oznacza to, iż naświetlano ją za krótko. Jeśli za czarna zbyt obficie. Przedłużenie naświetlenia ponad zastosowane początkowo 5 sekund nie sprawi kłopotu. Gorzej, jeśli czas 5 sekund okazał się za długi. Łatwiej wówczas (przed wykonaniem ponownej próbki) odsunąć nieco źródło światła, aniżeli eksperymentować okresami 4,3 czy też 1 sekunda. Po ustaleniu właściwego czasu naświetlania można kopiować cały obrazek (klatkę).