Papiery fotograficzne, przeznaczone do fotografii czarno-białej, wytwarzane są na podobnych zasadach, co błony negatywowe z tym, ze światłoczuła emulsja ma podłoże nieprzezroczyste. Tak więc i proces powstawania obrazu na papierach jest podobny do opisanego. Powstaje obraz ponownie odwrócony (ciemne partie negatywu wyjdą jasno), a więc zgodnie z rzeczywistością. Stąd obraz fotograficzny nazywamy pozytywem. (Istnieją negatywy na podłożu nieprzezroczystym, a także przezroczyste pozytywy ale to sprawy oddzielne), Stawiający pierwsze kroki fotoamator, po zapoznaniu się z materiałami fotograficznymi, może zagubić się w rozmaitościach gatunków, gradacji i formatów papierów czarno-białych. Należy rozrózniać dwie postawowe grupy:
papiery chlorowe, zwane krótko „chlorami”, do produkcji których użyto mniej na światło czułych związków chemicznych, jakimi są chlorki srebra. Służą do wykonywania odbitek stykowych, w których odbitka ma tę samą wielkość co negatyw. Można je obrabiać przy świetle jasnopomarańczowym. papiery bromowe, zwane krótko „bromami”, których emulsja zawiera bardziej czułe bromki srebra, używane do powiększania. Opracowuje się je przy świetle ciemnopomarańczowym lub oliwkowym. Każda z tych dwóch grup papierów dzieli się na różne rodzaje zależnie od: 1. gradacji, 2. powierzchni, 3. zabarwienia, 4. grubości, 5. formatu.