Reprodukcja. Fotografowanie innej fotografii, a także obrazu, kartki z książki etc. czyli odtwarzanie oryginału metodą fotograficzną, nazywane bywa reprodukowaniem. W pracy fotoamatora rzadko chodzi o precyzyjną dokładność, wymaganą przez technika czy naukowca. Niemniej i przy skromnych założeniach należy zwrócić uwagę na następujące szczegóły. Fotografowana płaszczyzna winna być równomiernie oświetlona. Jeśli okoliczności pozwalają, można skorzystać ze światła słonecznego. Przy oświetleniu reflektorami należy uważać, by każdy z dwóch reflektorów o jednakowej mocy, oświetlających płaszczyznę z dwóch stron, rzucał światło na całą powierzchnię. Fotoamator, zajmujący się reprodukcjami, powinien posiadać specjalny przyrząd z czterema uchwytami na żarówki oświetlające fotografowaną płaszczyznę. Kolejnym, kategorycznym,wymogiem jest to, by fotografowana płaszczyzna leżała idealnie prostopadle do przedłużenia osi kamery. Przy niezbyt precyzyjnym ustawieniu prostokąt zostanie odwzorowany nieprawidłowo. Przy reprodukowaniu na materiale czarno-białym używać, o ile możności, filmu ma- łoczułego. Pomiaru naświetlenia dokonywać światłomierzem.