Fotografia pomaga w prawidłowej ocenie wydarzeń, może mobilizować sumienie, budzić pragnienia. Może łagodzić wspomnienia po śmierci osób bliskich. Jest źródłem wspomnień i wiary. To prawda, że fotografia może dezorientować, służyć złu, na przykład wówczas, gdy użyto jej w celach propagandowych w niesłusznej sprawie. Zdarzają się w fotografii kłamstwa, niewłaściwe retusze. Ale może też jednoczyć narody dla wspólnego dobra. Za aparatem fotograficznym stoi człowiek, od niego zależy uczciwość fotografii. Przeważającym, jeśli nie wyjątkowym obszarem fotografii amatorskiej jest tak zwana fotografia rodzinna. Nie jest ona niczym gorszym ani pośledniejszym od innych dziedzin fotografii. Jest w tym coś z ludzkich wartości, gdy powstaje fotografia „na pamiątkę”, gdy chodzi o fotografię przystosowaną do wysłania do daleko mieszkającej rodziny, albo wręczenie własnej podobizny przyjaciołom. Chodzi jednak o to, ażeby w tej sympatycznej rozrywce fotograf pamiętał o poprawności i estetycznym wyglądzie fotografowanego obiektu.